از خدا می خوام ویلچرم خراب نشه …

گفتگو با بیمار پروانه ای

خانه ای بی

سفر می کنیم و میهمان خانه ی پرمهر بیماران پروانه ای می شویم

در جهانی که ما در آن زندگی می کنیم، در دنیای ماشینی امروز شاید به نظر برسد که دیگر جایی برای محبت و عشق ورزیدن وجود نداشته باشد اما اینگونه نیست، این دنیا هنوز هم پر از فرشته هایی است که دغدغه شان نشاندن لبخند بر لبان بچه های رنج دیده است. نازنینانی چون شما! و من برایتان از بچه‌های پروانه ای می گویم، همان هایی که از بدو تولد رنج تاول و زخم را تحمل می کنند و شاید تنها خواسته شان از زندگی تحمل رنج کم تر باشد. داستان امروز حکایت دو برادر است که هر دو به بیماری پروانه ای مبتلا هستند، وقتی با برادر بزرگتر صحبت می کنی ناخداگاه اشک هایش جاری می شود، گویی درد لحظه ای تنهایش نگذاشته، از دغدغه هایش می گوید و از تنهایی اش، و اینکه بسیاری از مردم درباره این بیماران چیزی نمی دانند و قلبشان را می شکنند. از ناراحتی اش هنگام حرکت کردن می گوید و دعا می کند صندلی چرخدارش هرگز خراب نشود تا بیش از این درد تنهایی را نچشد. نازنین حامیان پروانه های ایران، حمایت های مادی و حمایت معنوی که به نیت بیماران پروانه ای انجام می شود، مارا در حمایت از این عزیزان یاری می کند. شما می توانید با درخواست قلک و پرداخت آنلاین، در این پویش شریک شوید.
“سایه سبزتان مستدام”

موضوعات مرتبط

با این مقاله مطالعه کنید

اخــــبار و مقــــالات مرتبــــط

بـــا مـــا همـــراه خواهـــید بـــود