درود بر شما حامیان بزرگوار بیماران پروانه ای، درود برشمایانی که همواره با حمایت های مادی و نیز حمایت های معنوی خود از کمپین های حمایت از بیماران پروانه ای این انجمن خیریه آنلاین را در یاری رساندن هرچه بیشتر و موثر تر به مظلوم ترین بیماران این سرزمین یاری کرده اید. راستش را بخواهید، از درد نوشتن شاید دشوار ترین کار جهان باشد و از درد گفتن هرگز آسان نیست. اما آنجا که صدا به فریاد می گراید و آنجا که قلبی می لرزد و اشکی جاری می شود، می توان فهمید عظمت درد را، این قسمت از سخن خطاب به همه آنهایی است که با رای مردم و پشتیبانی همین ملت بر سر کار آمده اند، مسئولین محترم، نمایندگان انقلابی لحظه ای چشمانتان را ببندید و کودکی را تصور کنید که از شدت زخم و تاول توان راه رفتن ندارد، حال اگر این کودک فرزند شما بود چه می کردید؟ آیا اصلاً در مخیله تان می گنجد اضطراب مادری که حتی نمی داند با زخم های نوزاد شیرخوارش چکار باید بکند، یا می توانید تصور کنید درد پدری را که حتی توان تهیه مایحتاج اولیه زندگی را برای فرزند بیمارش ندارد؟ تا به کی می خواهید بر سر هیچ و پوچ بحث های بیهوده کنید، حال بیماران خاص تعریفی ندارد و این بیماران همان مردم اند، مظلوم ترین مردم، همان هایی که به شما رای داده اند، پس دریابیدشان